Welkomsliedje

Wellicht hoorde u de Wijnhuistoren klinken,
terwijl u langs de marktkramen ging.
Misschien was het een IJsselglinstering.
Of ‘n terras, waar u iets zat te drinken.
‘t Kan ook gewoon uw baan zijn of een huis;
de reden om naar Zutphen toe te komen.
‘n Vriend die hier al jaren woont. Of dromen.
Wat het ook is – ik heet u welkom thuis.
Het heette vroeger Zuidveen hier, ooit was graaf Otto baas.
En eind dertiende eeuw werd dit een stad.
Eeuwenoude sferen zijn vermengd; fijnmazig gaas
van vroeg verleden en moderne kunst werd dát
wat Zuidveen Zutphen maakt. De stad biedt veel soelaas
aan eenieder die haar aandoet op zijn pad.
Daarom spreek ik hier de hoop uit, met vertrouwen
dat u Zutphen koestert als ‘n onverwachte schat
dat u hier een mooie toekomst op zult bouwen
en dat uw nieuwe woonplaats aanvoelt als een zacht en warm bad.
Wellicht hoorde u de Walburgklokken klinken,
terwijl u door het Proostdijsteegje ging.
Misschien was het een Berkelglinstering.
Of ‘n klein kroegje waar u iets wou drinken.
‘t Kan ook gewoon uw baan zijn of een huis;
de reden om naar Zutphen toe te komen.
‘n Vriend die hier al jaren woont. Of dromen.
Wat het ook is – ik heet u welkom thuis!

© eke mannink, stadsdichter Zutphen.
Dit gedicht bracht ‘k in de burgerzaal, voor de nieuwe bewoners die zich het afgelopen jaar in Zutphen vestigden, of dat zeer binnenkort gaan doen. Omdat het een liedje is geworden, speelde pianist Hugo de Jong een mooie melodie onder het vers.