Mas Papo groot

Vliegvuur

Zo leven wij gevoed door angst en schrikbewind
tussen rijkdom en aalmoes
in overvolle dagen

“ga toch niet, blijf hier
het is veilig, hier in mijn huis
hier bij je moeder
en laat ons met woorden strijden
maar ik weet meteen dat jij
daar anders over denkt”

En nu hang je overal
in kerken en in zalen
een fakkel van verzet

tussen pilaren die achteloos
daken houden in zonlicht
en vanwaar wij pleinen kunnen zien
waar mensen zijn en het lijkt
of alles goed is.

Een kerk vol beelden van wereldleed
en prijswinnaars met camera’s
een mededogen als ik
rondloop en opeens de organisten zie
tot vier eeuwen terug
met hun afdrukken de toetsen
versleten op Bach’s Toccata’s
galmend door het middenschip
als echo’s op een mistige rivier.

Hun geesten die hier nog altijd rondwaren
hoor ik zeggen
er is in al die jaren niets veranderd.

 

© Mas Papo, stadsdichter Zutphen 2017 -

Geschreven ter gelegenheid van de opening van de World Press Photo 2018 in de Walburgiskerk.