Is het toeval dat in het jaar
dat de lucifer en de morse-code
werden uitgevonden, dat in dat jaar
een licht werd aangestreken in Zutphen,
Turfstraat 19 en een antwoord klonk
op het SOS van de ziel.
Ik stel mij voor die fonkelnieuwe winkel te betreden
met door meters stof en balein beperkte pasjes.
Ingesnoerde longen,
hoog opgetaste hoed
die ongepast dreigt af te rollen
bij het pakken van een boek.
Een leven niet groter
dan canapé.
Zo zonder lucht of toekomstdroom,
tot op het bot verveeld.
Enkel een appelflauwte
binnen handbereik.
Hoe moeten we het verbijsterende
universum bezingen, vervloeken
vergeten en bevrijden zonder boeken?
Hoe durven we het aan met alles
wat onzegbaar, onbegaanbaar of
vergeten werd, als er geen
deur was die op een kier bleef staan.
Hoe hebben we de absurde wereld
lief als er geen plaats is waar de zin
en onzin van het leven wordt hertaald
en ontworteling en thuiskomst zijn
Bewaard en vastgehouden tot
je die hebt opgehaald.
Mooie gevels van de stad
omsluiten alles wat niet kan,
alles wat niet mag
en dàn:
een ander universum
achter een winkeldeur.
De geur van inkt,
vingertoppen strelen
een fluwelen kaft, goud op snee
en geheimzinnig daarachter verscholen
onbegrensde vergezichten.
Een stukje wereld
in vogeltjespapier
en dat je dan in bed gaat liggen met een dichter
uit Polen, een blinde zanger uit
Griekenland, een dissident uit China
of met de dromen van de overbuurman
van drie hoog en dat je dan wil lezen
lezen, lezen, lezen tot de merel zegt
de ochtend is gekomen.
Na die laatste punt, het achterblad,
is de stilte oorverdovend.
Wacht realiteit, moet het leven hernomen?
De tempel der letteren…
ze lonkt.
© Merel Hubatka en Otteline van Panthaleon van Eck, stadsdichters Zutphen 2019 – 2020
Een gedicht van beide stadsdichters ter ere van het 175-jarig bestaan van boekhandel Van Someren & ten Bosch, voorgedragen op de – door hen beiden gepresenteerde – jubileumavond in de Buitensociëteit 17 oktober 2019.