12 maart 2012

Zutphen de taart, stadsdichter de slagroom

ZUTPHEN – Suzanne Biewinga houdt ervan dingen in gang te zetten, pionierswerk te verrichten. Nu de derde stadsdichter is benoemd vindt ze het tijd haar geesteskind los te laten.

Biewinga: “Dat kan ook, want ik heb het gevoel dat de organisatie staat als een huis en loopt als een tierelier.” Het gaat dan om de Stichting Dichter bij Zutphen, waarvan ze voorzitter was. De afgelopen twee jaar heeft ze eraan gewerkt enkele vrijwilligers om zich heen te verzamelen die de kar prima kunnen trekken. “Het is overigens niet alleen de verkiezing van de stadsdichter waar de stichting zich mee bezighoudt. Er worden en werden ook workshops voor de meest onwaarschijnlijke doelgroepen georganiseerd, manifestaties opgezet, dichtbundels uitgebracht en juryleden geworven. Bovendien moeten sponsors worden gezocht en daarnaast is er nog een hoop onzichtbaar werk dat moet worden gedaan. Allemaal op vrijwillige basis, want we zijn geen verlengstuk van de gemeentelijke organisatie”, stelt Biewinga.

Het idee dat Zutphen een stadsdichter moest hebben ontstond toen ze na een drukke dag naar een TV-uitzending over de verkiezing van de ‘Dichter des Vaderlands’ zat te kijken. Het bleek toen dat al 15 tot 20 plaatsen in Nederland en België een stadsdichter hadden. “Ik vond dat Zutphen, met haar prachtige binnenstad, de IJssel en het groene Warnsveld in dat rijtje niet mocht ontbreken.” Zij heeft zelf ook iets met taal. “Ik heb columns en autobiografisch werk geschreven. Ik ben een wereldverbeteraar. De moord op Pim Fortuyn heeft diepe indruk op me gemaakt. Ik denk dat je met poëzie mensen dichter bij elkaar zou kunnen brengen. Iedereen kan daarmee laten zien wat hem beweegt. Om dat gestalte te geven hebben we workshops georganiseerd. Wat daaruit aan gedichten naar voren kwam was veel leuker dan wat beroemdheden als Joost Zwagerman maken. Kijk, dit gedicht ‘Loop door passie’, uit het project Talentvolle buurt: Gesloten en toch open/ eigengereid en nooit gesnopen/ in het bos ben ik thuis/ en werk als een knol/ lichtend als een fakkel/ in een donker dennenbos/zeg me wat je wilt/ en we werken het samen bol van Verdi Kulk. Geweldig toch?” Biewinga is in 2005 begonnen met het peilen van de behoefte aan een stadsdichter. “De reacties waren hartverwarmend. Het oprichten van de stichting Dichter bij Zutphen was de volgende stap”, vertelt de scheidende voorzitter. “Van daaruit werd een aantal dichtworkshops georganiseerd met de benoeming van de eerste stadsdichter, Hanz Mirck, in 2007, als sluitstuk. Na hem was Ton Luijten met een heel andere stijl de tweede in de rij en nu is de beurt aan Erika Mannink. Voor mij is Zutphen de taart en de stadsdichter de slagroom.”

” Ik ga me nu verder wijden aan mijn eigen bedrijf en mijn taak als algemeen coördinator van het Hospice. Dichter bij Zutphen is in goede handen.”