Ooit speelden in Zutphen bedeesde adellijke meisjes
op clavecymbel of spinet, gluurden over partituren
naar huwbare baronnen met hun schuine lach,
hun jacht op paarden en op maagden, onwetend van
de muziekleraar met zijn Scarlatti en zijn Bach.
Nu zijn de grote en de kleine instrumenten in de Wildeman
voor iedereen te horen, voor arm en rijk, voor jong en oud
het geeft niet hoe en waar je werd geboren, een klankschaal
voor de hele stad. Geen oord heeft in het oosten
de muziek zo hartstochtelijk en vurig liefgehad.
Wat doe je Zutphen, ga je nóg een keer het spel der snaren
verbannen naar de rijke heren met hun designer keukens
en artistieke banken – nooit meer de sprankelende klanken
voor heel het volk? Ach laat de Wildeman toch wild
er is al zo veel geld verspild, laat ons tenminste de muziek bewaren.
© Otteline van Panthaleon van Eck, stadsdichter Zutphen 2019 -
Geschreven bgv de dreigende sluiting van het Geelvinck Museum in pand Huis de Wildeman,
Mei 2019