de klank van de echo
4 mei 2012
tijd stolt
nooit
is een vloeibare
beweging van zichzelf
en niet in staat
om halt te houden
en niet van plan
om te beklijven
tijd stolt nooit
een klok luidt en even verderop
hoor ik het luiden van nog een klok -
echo’s zijn het die de vraag herhalen
waar de tijd bleef en wat
we deden met de tijd en waar
de mensen zijn gebleven:
familie, vrienden, dierbaren
de slachtoffers van oorlog en verkeer,
van tijd en ruimte
ik sta nu stil, slechts twee minuten
bij iedereen en bij altijd
bij elke dode in mijn leven -
elke dode uit mijn leven
wandelt in mijn hoofd voorbij
ik knik ze toe, ik groet ze
en zij, de doden, groeten mij
herinneren is niets
anders
dan ophalen
wat je denkt dat van jou is
geweest
© eke mannink, stadsdichter Zutphen.
Dit vers droeg de stadsdichter voor tijdens de 4 mei herdenkingsplechtigheid in de Burgerzaal. Voorafgaand aan de stille stoet.